Voordat wij het daadwerkelijke wedstrijdverslag doen, willen wij een klein beetje geschiedenis uitleggen zodat u weet wat de wedstrijden tegen Zwijndrecht voor ons betekenen.
Wedstrijden tegen Zwijndrecht willen wij koste wat kost winnen. Wij spelen al jaren in dezelfde poule als de club uit de minste van de Drechtsteden. In deze jaren zijn de derby’s uitgegroeid tot wedstrijden waarin pitchers hard tegen lichamen gooiden, scheidsrechters onbegrijpelijk werden en coaches vuile spelletjes speelden. Laat ons duidelijk zijn; dit lag altijd aan Zwijndrecht, wij hadden daar NOOIT iets mee te maken. Wij hadden ooit een leuke Canadees in ons team en “F*CK Zwijndrecht” was zijn lijfspreuk. Had hij ook niet van ons. De laatste wedstrijden tegen onze angstgegner hadden gezeur vooraf, gezeur achteraf en frustratie in het midden.
Op vrijdag 11 september was het perfect softballweer en traden wij in de beste van de Drechtsteden (de onze) aan tegen Zwijndrecht. Dit team was door Zwijndrecht gelukkig zelf al ontdaan van vervelende mannetjes.
Het bleek een meesterzet. Wij kwamen daardoor helemaal in ons spel. Verdedigend stond Heren Softball goed opgesteld. Martijn stond derde honk en ving de bal strak in de handschoen. Ook werden er 2 mooie double plays gemaakt. Het leek zelfs of de training vruchten begon af te werpen. Met Jacob in het buitenveld werden er daar ook mooie ballen gevangen en ook weer snel in het spel gebracht. Hierdoor werden kostbare punten voorkomen. Alle honken bezet, 1 man uit en nóg geen punten tegen krijgen, dat kunnen alleen de besten! Er werd zelfs aan de ouderen in ons team gedacht. Coen koos er namelijk voor om Ton, geboren in 1958, eens goed te laten springen door een mieters hoge bal over hem heen te gooien. Ondanks hielspoor en Glastra-motoriek ging dat Ton goed af. Coen besloot zelf de bal te gaan halen en verliet daarbij de thuisplaat. Last van heimwee had hij niet.
Aanvallend zette Hawks Heren Softball 1 de verbeteringen van dit seizoen goed door. Man, wat zijn we gegroeid! Met 3 homeruns in 4 slagbeurten op rij van Coen, Justin (Johan dan niet, die ging natuurlijk weer uit) en Ben lieten wij Zwijndrecht zien dat er met ons niet te sollen valt. De gemeente is nu nog bezig om de kraters in het veld op te vullen. We moeten uitkijken dat dit geen uitzondering, maar routine wordt. Homeruns vallen echter in het niet bij de prestatie van onze onbetwiste MVP van de dag: Jerry. Hij sloeg een loepzuivere honkslag en mag daar de rest van het jaar onbeperkt over opscheppen. Als hij het bier maar betaalt, dat wel. Zelfs een joekel van een Hawks-inning op het eind (je weet wel, van die innings waar geen eind aan komt en alles tegenzit en geen bal de goede kant op gaat en denkfouten en errors enzo…) mocht de pret niet drukken. Eindstand: Hawks 23 – Zwijndrecht 6.
Moet je eens voorstellen. Heb je al een wedstrijd zo dik verloren… Moet je daarna ook nog eens terug naar Zwijndrecht. Wat een leven.
