Maandag 22 maart bereikte ons het trieste bericht dat ons erelid Riet van der Rest de ongelijke strijd tegen haar ziekte heeft verloren. Riet is 65 jaar oud geworden. Meer dan twee jaar heeft zij vol goede moed en optimisme de wapens gekruist tegen een tegenstander waarvan een ieder wist dat de kans op winst heel klein zou zijn. Ook in deze periode bleek maar eens te meer wat een sterk karakter zij had. Je hoorde haar nooit klagen en zij bleef interesse houden in alles wat om haar heen gebeurde. Ook The Hawks was nog steeds haar club ondanks het feit dat zij niet meer nauw betrokken was bij het reilen en zeilen van onze vereniging.
Riet was een van de dames die ooit de softbalafdeling van The Hawks heeft opgericht. Niet alleen op het veld was ze actief ook bestuurlijk stond zij haar mannetje. Meer dan veertig jaar heeft ze allerlei bestuurlijke functies vervuld in onze vereniging. Het grootste gedeelte daarvan is zij wedstrijdsecretaris geweest, maar ook secretaris en zij is geëindigd als topsportcoördinator. Maar naast de toegewezen verantwoordelijkheden sprong ze overal bij daar waar het noodzakelijk was. Mede door haar tomeloze inzet groeide de vereniging in de jaren 80/90 uit tot een van de grootste in de regio Rotterdam. Met meer dan 20 teams in competitieverband en dat alles op twee, later drie velden. Elk jaar was het weer een gigantische puzzel om alles geregeld te krijgen en de medebestuursleden hadden altijd diep respect voor haar hoe zij het toch weer voor elkaar kreeg om voor een ieder team trainingsmogelijkheden te creëren, alle wedstrijden te plannen en dat allemaal zonder computer. Daarnaast was er geen enkel probleem om ook samen met de andere bestuursleden het schoolsoftbaltoernooi te organiseren en als een van de eerste verenigingen het bedrijventoernooi op te starten. Ook dat vergde weer een goede en strakke organisatie want op het hoogtepunt van deze dagen namen er liefst meer dan 30 teams deel aan beide evenementen. Zij genoot die dagen echt als ze al die bedrijvigheid zag op ons mooie complex. Riet was een duizendpoot die zich overal voor inzette. In de loop der jaren hebben we een groot aantal Amerikanen gehad die ons team kwamen versterken. Huisvesting en al het benodigde voor het inrichten van de door hen te bewonen kamers werd veelal gecoördineerd door haar. Vaak zorgde ze er ook nog voor dat de jongens wat bij konden klussen via haar werkgever Mampaey. Hadden ze vervoer nodig dan werd er vaak een beroep op haar gedaan en dan stelde ze haar wagen weer beschikbaar. Niet alleen voor de buitenlanders maar ook heren 1 heeft geregeld gebruik gemaakt van haar wagen als het vervoer weer eens een probleem gaf.
De naam Mampaey is al gevallen. Het bedrijf was haar eerste en tevens laatste werkgever. In augustus 1972 trad ze daar in dienst en dat is ze haar hele leven verder gebleven. Meer dan 48 jaar werken bij een en hetzelfde bedrijf. Ongelooflijk maar waar. Mede door Riet en haar man Dicky, helaas ook te jong overleden, heeft de vereniging meer dan twintig jaar heeft veel profijt gehad van het bedrijf. Mampaey is jarenlang sponsor geweest van onze vereniging voor een behoorlijke jaarlijkse bijdrage, maar daarnaast werden er door het bedrijf ook nog vele hand- en spandiensten verricht. De jaarlijkse barbecue voor het personeel, ruim 150 man sterk, werd gedurende een groot aantal jaren op ons complex gehouden , uiteraard georganiseerd door Riet, en dat leverde weer een significante extra omzet op.
De topsportcommissie en de sponsorcommissie was eigenlijk een geheel. Mede door haar uitgebreide netwerk werd er de afgelopen jaren heel veel geld binnengehaald door het organiseren van een aantal toch specifieke Hawks activiteiten. We denken hierbij aan onder andere de gala avonden in het Wantijpaviljoen, de bridgedrives waar zij zorgde voor een groot deel van de prijzen en uiteraard was ze natuurlijk actief als medeorganisator van de Hawks golfdrive.
Kortom Riet was het merendeel van haar vrije tijd actief voor ons cluppie zoals wijlen haar man Dicky het altijd zo treffend kon zeggen. Het is moeilijk voor te stellen dat zij dadelijk, als het weer kan, niet meer langs de lijn zal zitten, zowel bij thuis- maar ook vaak bij de uitwedstrijden. Was ze er niet dan volgde ze de wedstrijd thuis via de hotline die ze altijd wel met een van de aanwezige vrienden had. The Hawks was echt een belangrijk gebeuren in haar leven.
Riet, wij alle leden van onze vereniging en ook de vele vrienden die je in je mooie honkbal- en softbaltijd hebt gemaakt, zullen je ongelooflijk gaan missen.
Maandag 29 maart is er in besloten kring afscheid genomen van deze markante vrouw.
We wensen Jim, Corrien en Martin, en uiteraard de overige familieleden, heel veel sterkte en kracht toe in het dragen van dit enorme verlies.
Riet vergeten zullen we je nooit.
Namens het bestuur
Piet Klaverdijk
